Καλόθετος

Επώνυμο βυζαντινής οικογένειας, για την οποία σώζονται πληροφορίες από τον 12o αι. έως τα μέσα του 16ου αι. Μέλη της έζησαν στη Σμύρνη, στην Κωνσταντινούπολη, στην Κρήτη, στην Κέρκυρα κ.α. Τα γνωστότερα από τα μέλη του οίκου είναι οι: 1. Ανδρέας (14ος αι.). Μοναχός. Μετά από διάταγμα του Ανδρόνικου του πρεσβύτερου, αυτός και ο γιος του, Ιγνάτιος, παρέλαβαν το 1314 τη μονή του Σωτήρα Χριστού στη Βέροια και την έθεσαν υπό την προσωπική τους κυριαρχία. 2. Αντώνιος (15ος αι.). Αναφέρεται ότι έζησε στον Άθω περίπου το 1407. 3. Δημήτριος (; – Βάρνα 1399). Ήταν ιερέας. 4. Θεόδοτος (13ος αι.). Διετέλεσε δούκας του θέματος της Θράκης. Σε δημόσια έγγραφα του 1259 αναφερόταν ως θείος του αυτοκράτορα Μιχαήλ Παλαιολόγου. 5. Ιγνάτιος (14ος αι.). Ήταν γιος του Ανδρέα (βλ. 1.). Μετέβη στη μονή της Αγίας Λαύρας στο Άγιον Όρος, όπου και μόνασε. Μετά τον θάνατο του πατέρα του κατέστησε τη μονή του Σωτήρα κτήμα της Μονής της Αγίας Λαύρας. 6. Ιωσήφ (14oς αι.). Μοναχός και λόγιος από τη Χίο. Συμμετείχε ενεργά στην έριδα των ησυχαστών και τάχθηκε υπέρ του Γρηγορίου Παλαμά. Στη μονή του Αγίου Αθανασίου στα Καλάβρυτα σώζονται διάφορα ανέκδοτα κείμενά του· τα σπουδαιότερα είναι τέσσερις συζητητικές πραγματείες, πέντε επιστολές σχετικά με την έριδα των ησυχαστών και τρεις βιογραφίες αγίων. 7. Λέων (14ος αι.). Ήταν άρχοντας της Χίου και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη διακυβέρνηση του νησιού. Το 1329 βοήθησε τον Ανδρόνικο Παλαιολόγο vα επανακτήσει το νησί από τον Μαρίνο Ζαχαρία. Διετέλεσε διοικητής του νησιού έως το 1347, έχασε όμως τελικά τη θέση του για πολιτικούς λόγους. Το 1348 έγινε τοπάρχης Φώκαιας και διατήρησε τη θέση μέχρι το 1355, οπότε και διώχθηκε από τον γιο του αυτοκράτορα Ιωάννη. 8. Νικηφόρος (12ος αι.). Διετέλεσε ιερέας στα χωριά της περιοχής Μεσαράς στην Κρήτη το 1193.